Ik heb het wel zo’n beetje gehad met de steile hellingen. Ik verplaats mijn aandacht naar de zee. Ik laat de route van Benjaminse nu voor wat het is en ga, na een korte klim, in een gemene afdaling naar de Golf van Korinthe. Ik volg die tot Kiato. Bij elkaar zo’n 80 kilometer.
Ik toon de route van Google voor wandelaars (de blauwe), want die voor de fiets doet het nog niet.
Ik wil naar Vasiliki. Ik was daar al een keer eerder geweest, in 1990. Toen met de auto, nu met de fiets. De tocht erheen is zwaar. Als je de eerder gepubliceerde route en hoogtekaar bekijkt dan zie in de tweede berg halverwege een heel steil stuk. Dat is geen fout, dan is echt zo. Dat steile stuk doet pijn, dertig meter stijgen en dan stil staan en op adem komen. Zelfs mijn oude-wijven versnelling helpt onvoldoende, ja, ik kan het fietsend doen, maar ik moet heel vaak stoppen.
Het centrum van Vasiliki is niet veel veranderd, nog steeds staan de tafeltjes rond de haven. Bij aankomst drink ik er een biertje en ‘s avonds eet ik er, samen met Massimo, die ook weer is opgedoken.
Baai
Mijn video-blog:
(komt nog)
9 mei 2018. Vasiliki – Nydri – Fiskardo – Sami
De boot naar Fiskardo vertrekt niet uit Vasiliki, de haven wordt opgeknapt. Er vertrekt er wel een vanuit Nydri. Dat betekent een extra stukje fietsen. En aangezien de boten nog niet vaak varen, het is nog geen hoofdseizoen, besluit ik mijn rustdag te laten voor wat het is en ook meteen door te fietsen naar Nydri om de boot van 11:30 te halen.
Ik neem uitgebreid de tijd want de tocht van gisteren zit nog in de benen, en zeker in het hoofd. Maar de rit naar Nydri valt mee. Op de boot besluit ik om ‘s middags door te fietsen van Fiskardo naar Sami.
Zicht op Nydri
Veel fietsers op de boot, oude bekenden, maar ook wat nieuwe gezichten. De Ionische eilanden zijn populair bij het wielervolk.
Vanuit Fiskardo rijd ik eerst een stukje langs het water en ga daarna de berg op. De verkeerde berg blijkt later en ik moet weer een heel eind terug. En dit verkeerde stuk was heel steil. Op de boot heeft Massimo me de hoogtelijnen laten zien en ik weet dat ik eerst flink stijg, maar dat daarna de weg lange tijd vlak is. En dat is het ook, zowaar. Aan de westkant van Kefalonia loopt de weg, hangend tegen de berg, op een paar honderd meter boven de zee. Prachtige uitzichten en gemakkelijk fietsen, nadat ik met niet al te veel moeite op hoogte ben gekomen. Het is de mooiste rit tot nu toe.
Sami is een beetje saaie bad en havenplaats. De boot naar Patras, op de Peloponnesos, vertrekt de volgende dag vroeg.
De weg, hangend tegen de berg
Een ontstellend blauwe Ionische Zee
Mijn video-blog:
(komt nog)
10 mei 2018. Sami – Patras. verder een rustdag.
De boottrip is vrij lang en saai en ik besluit er meteen een rustdag van te maken. En de was te (laten) doen.
Mijn reis vordert sneller dan mijn blog en dat is niet helemaal de bedoeling. Dus gaan we het iets anders oppakken.
Nu even een terugblik op de twee vorige dagen en de plannen voor vandaag.
Vandaag naar Kalavryta, vanuit Patras. Flink stijgen want Kalavryta ligt op 758 meter. Het is een skidorp, onder andere. (jawel, skiën in Griekenland).
De route van vandaag 11 mei; ik begin in Patras, op kilometer 10, ongeveer
Dinsdag reed ik van Preveza naar Vasiliki, op Lefkas. Het was een tocht met veel te veel steile hellingen. Afzien was het motto.
Preveza – Vasiliki
Started: 8 mei 2018 09:21:20
Ride Time: 5:51:21
Stopped Time: 50:02
Distance: 63,09 km
Average Speed: 10,77 km/h
Fastest Speed: 45,64 km/h
Ascent: 877 metres
Descent: 868 metres
Woensdag vertrok ik vroeg vanuit Vasiliki naar Nyri, om op tijd de boot te halen naar Fiskardo.
‘s Middags reed ik van Fiskardo naar Sami, een hele mooie tocht, na eerst de verkeerde berg opgereden te zijn.
Vasiliki – Sami
Started: 9 mei 2018 08:13:16
Ride Time: 1:47:28
Stopped Time: 3:02
Distance: 20,47 km
Average Speed: 11,43 km/h
Fastest Speed: 34,46 km/h
Ascent: 300 metres
Descent: 292 metres
Started: 9 mei 2018 13:25:10
Ride Time: 3:34:36
Stopped Time: 0:00
Distance: 43,75 km
Average Speed: 12,23 km/h
Fastest Speed: 40,40 km/h
Ascent: 481 metres
Descent: 468 metres
Gisteren, donderdag, nam ik de boot van Sami naar Patras en de rest van de dag nam ik rust.
Het fietsen gaat vandaag redelijk goed. Goed de tijd genomen voor een koffie, met een warm room gebak, heel erg zoet, en voor een lunch aan het strand met veel cola. Ik kom redelijk fit aan in Preveza.
Griekenland is nog steeds Griekenland, met de terrasjes, de havens en het lekkere eten. Maar hier in het westen is er ook een ander, heel goedkoop Griekenland. Goede hotelletjes voor 35 to 45 euro per nacht. Cafe Americano voor 2 euro. Bier en wijn, alles is goedkoop, zeker volgens onze begrippen.
In Preveza, een leuk stadje met een haven vol zeilboten, zijn er smalle steegjes vol met restaurants. De meesten nog gesloten. Tripadvisor wijst mij naar een restaurant met een goed beoordeling, To Tempelxaneio. Ik heb al stevig geluncht en ik heb geen zijn in iets traditioneel Grieks. Toch eet ik het uiteindelijk een griekse kip in roomsaus, een saganaki, met rijst. Het smaakt geweldig. Ik neem een karafje met een halve liter rode wijn erbij. Ondertussen bekijk ik het straatleven. Families die ijsjes eten bij een zaak een klein stukje verderop. Twee kettingrokende vrouwen, die hevig gesticulerend het leven bespreken. Ze delen een klein hapje.
Mijn rekening was 12 euro. Er kan dus ook nog een fooi af.
Parga – Preveza
Ride Time: 5:56:28
Stopped Time: 1:24:13
Distance: 76,62 km
Average Speed: 12,90 km/h
Fastest Speed: 47,94 km/h
Ascent: 653 metres
Descent: 682 metres
Terugblik op Parga, links bovenaan, bij de rots, was mijn hotel
Mijn video-blog, Naar Preveza, met dank aan de geiten (de geiten zijn leuk):
Voor vandaag is er regen voorspeld en onweer, na twee uur ‘s middags. Mijn doel is om zo snel mogelijk in Parga te zijn, liefst voor de bui.
Dus vergeet ik voor het gemak een van de belangrijke fietslessen: Regelmatig rusten, zeker in heuvelachtig terrein.
Dus wat doe ik. Ik fiets de leuke strandtentjes voorbij, de grappige Griekse snack-kiosken en de gezellige restaurants. En zo ga ik helemaal stuk op de derde berg.
De dag begint met een boottocht van Corfu naar Igoumenitsa. De route staat op mijn telefoon en de eerste twintig kilometer gaan heel lekker. Wel al een berg waar ik wordt ingehaald door een medefietser, Massimo, uit Italië. Hij is jonger en sneller. We rijden een stukje op en kletsen wat over fietsen en daar gaat hij.
Aan het begin van de derde berg is hij er plots weer, hij heeft wel geluncht.
“Hoe gaat het”, vraagt hij.
“Moeizaam”, zeg ik, “Laat me maar in mijn eentje lijden.”
“Dat is ook het beste,” zegt hij. “Wie weet zien we ons in Parga.”
Ik kruip de berg op en bovenop begint het flink te regenen. Inmiddels doet bijna niks het bij me meer. Maar naar beneden gaat nog wel, flink remmend, want een natte weg vertrouw ik niks.
In Parga is mijn hotel 300 meter van het strand. Ze hebben er niet bij verteld dat dat voornamelijk verticale meters zijn, zo sleep ik uiteindelijk mijn fiets diverse trappen op in de regen.
Na de noodzakelijke douche smaakt het eerste biertje vanouds.
Corfu City – Parga
Ride Time: 5:16:04
Stopped Time: 1:39:09 (de boot)
Distance: 52,63 km
Average Speed: 9,99 km/h
Fastest Speed: 45,65 km/h
Ascent: 849 metres
Descent: 814 metres
Ik heb voor de rest het meter laten lopen, ook tijdens het gezeul in Parga. Dus mijn gemiddelde snelheid was echt wel hoger dan tien. De details zijn op dailymile site te zien.
Gezicht op Corfu, vanaf de boot
Het schip in, de berg op en Massimo (niet erg spannend):
De komende rit gaat naar Preveza. Het is net iets meer dan 76 km, met twee bergen van 200 meter en een klein heuveltje. Moet te doen zijn, maar dat dacht ik eerder ook.
Het was erg vroeg vanochtend toen ik uitgezwaaid werd door mijn dochter Julia (voor wie het niet eens zo laat was). De fiets stond al op Schiphol en met de taxi was ik er snel.
Vliegen is gewoon vliegen daar valt niks over te vertellen.
En op Corfu waren mijn fiets en verdere bepakking er ook snel. Er was een beschadiging van het achterspatbord, maar niet iets waar ductape problemen mee had.
Corfu Airport – Corfu City
Afstand: 3,62 km
Geland, nu de boel nog uitpakken
Corfu in fietsen (niet erg spannend):
Morgen gaat de rit naar Parga. Eerst met de pont naar Igoumenitsa en vervolgens aan de bak. Het is net iets meer dan 50 km.
Zaterdag 5 mei vertrek ik naar Corfu voor een tweeweekse fietstocht. Via Lefkada, Kefalonia en de Peloponnesos hoop ik uiteindelijk te belanden in Poros. Daar gaat de boot zowel naar Idra als naar Athene.
Op mijn blog vertel ik mijn verhalen, en je kan zien hoe ik fiets, live, via de link in de sidebar (van dailymile), als ik alles goed heb ingesteld.
Een korte rit vandaag. Maar wel een stevige heuvel. De achterband heeft het gehouden, maar er moet thuis wel een nieuwe op.
Bij het hotelletje aan de rand van het oude centrum kon ik gelukkig mijn fiets kwijt. De hele middag door de stad gezworven en ‘s avonds heerlijk gegeten bij Trattoria Enzo e Piero in de buurt. Tagliata di manzo alla Massimo. Repen sirloin steak, medium-rare, op saladeblaadjes, met roasted potatoes. Een locale specialiteit. Weggespoeld met de rode huiswijn (gebotteld in hun eigen halve-liter fles).
Ik mag die Florentijnse keuken wel.
San Piero a Sieve – Florence
Started: 4 okt. 2016 10:12:30
Distance: 34,20 km
Ascent: 660
Descent: 848
In alles een bijzondere dag. De meeste kilometers gefietst (meer dan 86 kilometer), de meeste meters geklommen (bijna 1900 meter), de langste tijd onderweg (meer dan 7 uur).
Van alle meters (omhoog) en kilometers (op de weg) die ik geklommen ben, is een flink deel steil, voor mij steil, en dat is meer dan 8% stijging (8 meter omhoog per 100 meter weg). Dan moet ik op het kleinste verzet rijden. Soms is het extra steil, meer dan 12%, dan rijd ik ook op het kleinste verzet, maar moet ik zo nu en dan stoppen, om weer op adem te komen. Mijn benen willen wel, maar, zoals wel vaker, raken de longen overbelast. Twintig seconden rust en het gaat weer.
Bij de eerste afdaling, net over de top, merk ik een onbalans in het achterwiel. Na controle blijkt dat de achterband niet goed meer is. De reflectieband laat los en er zijn allerlei scheuren in de band zelf. Hier en daar bulkt de band wat uit. Het rare is dat het alleen aan de rechterkant is. Rijd ik met een te slappe band? Is de band ergens in de verknelling geweest, in de parkeergarage van Bologna, of eerder al, in het vliegtuig? Omdat de fiets zwiebert boven de 25 kilometer per uur, besluit ik rustig af te dalen. En ik wil ook zo ver mogelijk komen vandaag, voor alle zekerheid.
Ik heb een goede aankomst in San Piero. Als ik het echt kleine stadje binnenrijd zie ik meteen een paar tafeltjes met stoelen onder een zonnescherm. Bingo, denk ik. Niks smaakt zo lekker als een koud drankje na een zware tocht.
Bologna – San Piero a Sieve
Started: 3 okt. 2016 09:00:36
Distance: 86,23 km
Ascent: 1880
Descent: 1765
Een rustdag in Bologna. Tijd om de stad te bekijken en wat foto’s te maken.
Bologna is een prachtige Italiaanse stad. Bekend van de oudste universiteit van de wereld. Maar je kan er ook lekker eten en drinken.
Theater Arena del Sole, met ruiter
straat
straat met collonade, er zijn heel veel collonades in Bologna
Due Torri. Twee torens, allebei scheef. Torre Asinelli (97.5 m) en Torre Garisenda (48 m, hangt 3.2 m over)
