Vandaag fiets ik naar Galatas en pak daar de boot naar Poros. Een lastige etappe. 70 km en 750 hoogtemeters. En het is warm. Ik heb een andere, eenvoudigere route gekozen dan die uit het boekje van Benjaminse. Die was behoorlijk langer (25 km) met veel meer stijgingen.
Het is de laatste lange fietsdag.
Natuurlijk kan je me live volgen op http://www.dailymile.com/people/Adrie
Kies gewoon de route van de dag en je ziet waar ik ben.
Na een dagje treinen is het weer tijd om zelf machinist, stoker en conducteur te spelen, op de fiets. Ik laat de bergen achter me en ga verder langs de kust. Maar om uit de bergen te komen moet er eerst flink geklommen worden. Voor het eerst en voor het laatst deze reis kom ik boven de 1000 m boven de zeespiegel op de fiets.
De afdaling is lang en snel, hoe voorzichtig ik het ook doe.
Eenmaal benden bestel ik een koffie bij een oud mannetje (bijna net zo oud als ik). “Nescafe?”, vraagt hij. “Americano?”, antwoord ik. Dan zegt hij nog eens” “Nescafe.”
“OK,” zeg ik en ik wijs een taartje aan. Suiker.
Ik krijg even later een Nescafe met ijs. Heel lekker. Hoogstwaarschijnlijk heeft hij; “Nes frappé” gezegd. Het taartje is ook lekker.
Langs de Golf van Korinthe staat de wind in de rug. Heerlijk rijden met een flinke snelheid. Het is zondag en de kustweg is rustig.
Ik ben vroeger in Kiato dan verwacht, dus krijg ik niet alleen de hoofdprijs maar ook de prijs voor de strijdlustigste renner van de dag.
Kalavryta – Kiato
Started: 13 mei 2018 09:11:56
Ride Time: 5:01:15
Stopped Time: 13:23
Distance: 84,10 km
Average Speed: 16,75 km/h
Fastest Speed: 46,77 km/h
Ascent: 391 metres
Descent: 1092 metres
En mijn video-blog:
Natuurlijk kan je me live volgen op http://www.dailymile.com/people/Adrie
Kies gewoon de route van de dag en je ziet waar ik ben.
De belangrijkste reden om naar Kalavryta te gaan is het treintje. Een tandradbaan tussen Kalavryta in de bergen en Diakofto aan de kust. Oude treinen en spoorbanen vind ik heel interessant en deze is wel erg leuk.
Meer informatie over deze spoorlijn: https://en.wikipedia.org/wiki/Diakofto%E2%80%93Kalavryta_Railway
Op fietsdagen kan je me natuurlijk live volgen op http://www.dailymile.com/people/Adrie
Kies gewoon de route van de dag en je ziet waar ik ben.
In deze video-blog bijzondere ontmoetingen met mens en dier. En voor de fietsliefhebber alle statistieken.
Patras – Kalavryta, dag 7:
Op fietsdagen kan je me natuurlijk live volgen op http://www.dailymile.com/people/Adrie
Kies de koers van de dag.
Preveza – Vasiliki, dag 4:
Vasiliki – Sami, dag 5:
Natuurlijk kan je me live volgen op http://www.dailymile.com/people/Adrie
Ik zie op tegen deze rit. Het aantal hoogtemeters dat ik moet afleggen is behoorlijk groot.
De eerste berg is er eentje. Met steile stukken, zeker in het begin. Nadat ik op de gewone doorgaande weg terechtkom, gaat het best wel goed. Zwaar natuurlijk, maar het gaat.
Onderweg dreigt er onweer, maar ik heb geluk, ik ontvang maar een paar spetters.
De bergen erna zijn niet zo steil en ik kom beduidend eerder aan dan verwacht. Voor de rest valt er niet zo veel over te vertellen.
Patras – Kalavryta
Started: 11 mei 2018 08:53:00
Ride Time: 6:35:59
Stopped Time: 1:18:06
Distance: 63,11 km
Average Speed: 9,56 km/h
Fastest Speed: 40,25 km/h
Ascent: 1215 metres
Descent: 655 metres
Tussen km 23 en 27, op het kaartje, en hoogte 348 en 568 stond mijn cyclemeter uit. Dom. Tien kilometer voor Kalavryta viel mijn hele telefoon uit. Dat betekent dat de bovenstaande getallen te laag zijn. Ik heb vermoedelijk een 15 km extra gereden en 220 meter extra geklommen.
Ik heb het wel zo’n beetje gehad met de steile hellingen. Ik verplaats mijn aandacht naar de zee. Ik laat de route van Benjaminse nu voor wat het is en ga, na een korte klim, in een gemene afdaling naar de Golf van Korinthe. Ik volg die tot Kiato. Bij elkaar zo’n 80 kilometer.
Ik toon de route van Google voor wandelaars (de blauwe), want die voor de fiets doet het nog niet.
Natuurlijk kan je me live volgen op http://www.dailymile.com/people/Adrie
Kies gewoon de route van de dag en je ziet waar ik ben.
8 mei 2018. Preveza – Vasiliki.
Ik wil naar Vasiliki. Ik was daar al een keer eerder geweest, in 1990. Toen met de auto, nu met de fiets. De tocht erheen is zwaar. Als je de eerder gepubliceerde route en hoogtekaar bekijkt dan zie in de tweede berg halverwege een heel steil stuk. Dat is geen fout, dan is echt zo. Dat steile stuk doet pijn, dertig meter stijgen en dan stil staan en op adem komen. Zelfs mijn oude-wijven versnelling helpt onvoldoende, ja, ik kan het fietsend doen, maar ik moet heel vaak stoppen.
Het centrum van Vasiliki is niet veel veranderd, nog steeds staan de tafeltjes rond de haven. Bij aankomst drink ik er een biertje en ‘s avonds eet ik er, samen met Massimo, die ook weer is opgedoken.
Mijn video-blog:
(komt nog)
9 mei 2018. Vasiliki – Nydri – Fiskardo – Sami
De boot naar Fiskardo vertrekt niet uit Vasiliki, de haven wordt opgeknapt. Er vertrekt er wel een vanuit Nydri. Dat betekent een extra stukje fietsen. En aangezien de boten nog niet vaak varen, het is nog geen hoofdseizoen, besluit ik mijn rustdag te laten voor wat het is en ook meteen door te fietsen naar Nydri om de boot van 11:30 te halen.
Ik neem uitgebreid de tijd want de tocht van gisteren zit nog in de benen, en zeker in het hoofd. Maar de rit naar Nydri valt mee. Op de boot besluit ik om ‘s middags door te fietsen van Fiskardo naar Sami.
Veel fietsers op de boot, oude bekenden, maar ook wat nieuwe gezichten. De Ionische eilanden zijn populair bij het wielervolk.
Vanuit Fiskardo rijd ik eerst een stukje langs het water en ga daarna de berg op. De verkeerde berg blijkt later en ik moet weer een heel eind terug. En dit verkeerde stuk was heel steil. Op de boot heeft Massimo me de hoogtelijnen laten zien en ik weet dat ik eerst flink stijg, maar dat daarna de weg lange tijd vlak is. En dat is het ook, zowaar. Aan de westkant van Kefalonia loopt de weg, hangend tegen de berg, op een paar honderd meter boven de zee. Prachtige uitzichten en gemakkelijk fietsen, nadat ik met niet al te veel moeite op hoogte ben gekomen. Het is de mooiste rit tot nu toe.
Sami is een beetje saaie bad en havenplaats. De boot naar Patras, op de Peloponnesos, vertrekt de volgende dag vroeg.
Mijn video-blog:
(komt nog)
10 mei 2018. Sami – Patras. verder een rustdag.
De boottrip is vrij lang en saai en ik besluit er meteen een rustdag van te maken. En de was te (laten) doen.
Natuurlijk kan je me live volgen op http://www.dailymile.com/people/Adrie
Mijn reis vordert sneller dan mijn blog en dat is niet helemaal de bedoeling. Dus gaan we het iets anders oppakken.
Nu even een terugblik op de twee vorige dagen en de plannen voor vandaag.
Vandaag naar Kalavryta, vanuit Patras. Flink stijgen want Kalavryta ligt op 758 meter. Het is een skidorp, onder andere. (jawel, skiën in Griekenland).
Dinsdag reed ik van Preveza naar Vasiliki, op Lefkas. Het was een tocht met veel te veel steile hellingen. Afzien was het motto.
Preveza – Vasiliki
Started: 8 mei 2018 09:21:20
Ride Time: 5:51:21
Stopped Time: 50:02
Distance: 63,09 km
Average Speed: 10,77 km/h
Fastest Speed: 45,64 km/h
Ascent: 877 metres
Descent: 868 metres
Woensdag vertrok ik vroeg vanuit Vasiliki naar Nyri, om op tijd de boot te halen naar Fiskardo.
‘s Middags reed ik van Fiskardo naar Sami, een hele mooie tocht, na eerst de verkeerde berg opgereden te zijn.
Vasiliki – Sami
Started: 9 mei 2018 08:13:16
Ride Time: 1:47:28
Stopped Time: 3:02
Distance: 20,47 km
Average Speed: 11,43 km/h
Fastest Speed: 34,46 km/h
Ascent: 300 metres
Descent: 292 metres
Started: 9 mei 2018 13:25:10
Ride Time: 3:34:36
Stopped Time: 0:00
Distance: 43,75 km
Average Speed: 12,23 km/h
Fastest Speed: 40,40 km/h
Ascent: 481 metres
Descent: 468 metres
Gisteren, donderdag, nam ik de boot van Sami naar Patras en de rest van de dag nam ik rust.
Foto’s en de video-blog komen later.
Natuurlijk kan je me live volgen op http://www.dailymile.com/people/Adrie
Het fietsen gaat vandaag redelijk goed. Goed de tijd genomen voor een koffie, met een warm room gebak, heel erg zoet, en voor een lunch aan het strand met veel cola. Ik kom redelijk fit aan in Preveza.
Griekenland is nog steeds Griekenland, met de terrasjes, de havens en het lekkere eten. Maar hier in het westen is er ook een ander, heel goedkoop Griekenland. Goede hotelletjes voor 35 to 45 euro per nacht. Cafe Americano voor 2 euro. Bier en wijn, alles is goedkoop, zeker volgens onze begrippen.
In Preveza, een leuk stadje met een haven vol zeilboten, zijn er smalle steegjes vol met restaurants. De meesten nog gesloten. Tripadvisor wijst mij naar een restaurant met een goed beoordeling, To Tempelxaneio. Ik heb al stevig geluncht en ik heb geen zijn in iets traditioneel Grieks. Toch eet ik het uiteindelijk een griekse kip in roomsaus, een saganaki, met rijst. Het smaakt geweldig. Ik neem een karafje met een halve liter rode wijn erbij. Ondertussen bekijk ik het straatleven. Families die ijsjes eten bij een zaak een klein stukje verderop. Twee kettingrokende vrouwen, die hevig gesticulerend het leven bespreken. Ze delen een klein hapje.
Mijn rekening was 12 euro. Er kan dus ook nog een fooi af.
Parga – Preveza
Ride Time: 5:56:28
Stopped Time: 1:24:13
Distance: 76,62 km
Average Speed: 12,90 km/h
Fastest Speed: 47,94 km/h
Ascent: 653 metres
Descent: 682 metres
Mijn video-blog, Naar Preveza, met dank aan de geiten (de geiten zijn leuk):
Natuurlijk kan je me live volgen op http://www.dailymile.com/people/Adrie
