Fietsen over Lefkada en Kefalonia

8 mei 2018. Preveza – Vasiliki.

Ik wil naar Vasiliki. Ik was daar al een keer eerder geweest, in 1990. Toen met de auto, nu met de fiets. De tocht erheen is zwaar. Als je de eerder gepubliceerde route en hoogtekaar bekijkt dan zie in de tweede berg halverwege een heel steil stuk. Dat is geen fout, dan is echt zo. Dat steile stuk doet pijn, dertig meter stijgen en dan stil staan en op adem komen. Zelfs mijn oude-wijven versnelling helpt onvoldoende, ja, ik kan het fietsend doen, maar ik moet heel vaak stoppen.
Het centrum van Vasiliki is niet veel veranderd, nog steeds staan de tafeltjes rond de haven. Bij aankomst drink ik er een biertje en ‘s avonds eet ik er, samen met Massimo, die ook weer is opgedoken.


Baai

Mijn video-blog:
(komt nog)

9 mei 2018. Vasiliki – Nydri – Fiskardo – Sami
De boot naar Fiskardo vertrekt niet uit Vasiliki, de haven wordt opgeknapt. Er vertrekt er wel een vanuit Nydri. Dat betekent een extra stukje fietsen. En aangezien de boten nog niet vaak varen, het is nog geen hoofdseizoen, besluit ik mijn rustdag te laten voor wat het is en ook meteen door te fietsen naar Nydri om de boot van 11:30 te halen.
Ik neem uitgebreid de tijd want de tocht van gisteren zit nog in de benen, en zeker in het hoofd. Maar de rit naar Nydri valt mee. Op de boot besluit ik om ‘s middags door te fietsen van Fiskardo naar Sami.


Zicht op Nydri

Veel fietsers op de boot, oude bekenden, maar ook wat nieuwe gezichten. De Ionische eilanden zijn populair bij het wielervolk.

Vanuit Fiskardo rijd ik eerst een stukje langs het water en ga daarna de berg op. De verkeerde berg blijkt later en ik moet weer een heel eind terug. En dit verkeerde stuk was heel steil. Op de boot heeft Massimo me de hoogtelijnen laten zien en ik weet dat ik eerst flink stijg, maar dat daarna de weg lange tijd vlak is. En dat is het ook, zowaar. Aan de westkant van Kefalonia loopt de weg, hangend tegen de berg, op een paar honderd meter boven de zee. Prachtige uitzichten en gemakkelijk fietsen, nadat ik met niet al te veel moeite op hoogte ben gekomen. Het is de mooiste rit tot nu toe.
Sami is een beetje saaie bad en havenplaats. De boot naar Patras, op de Peloponnesos, vertrekt de volgende dag vroeg.


De weg, hangend tegen de berg


Een ontstellend blauwe Ionische Zee

Mijn video-blog:
(komt nog)

10 mei 2018. Sami – Patras. verder een rustdag.
De boottrip is vrij lang en saai en ik besluit er meteen een rustdag van te maken. En de was te (laten) doen.

Natuurlijk kan je me live volgen op http://www.dailymile.com/people/Adrie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.