Klimmen als een geit, vliegen als een kraai

In alles een bijzondere dag. De meeste kilometers gefietst (meer dan 86 kilometer), de meeste meters geklommen (bijna 1900 meter), de langste tijd onderweg (meer dan 7 uur).

Van alle meters (omhoog) en kilometers (op de weg) die ik geklommen ben, is een flink deel steil, voor mij steil, en dat is meer dan 8% stijging (8 meter omhoog per 100 meter weg). Dan moet ik op het kleinste verzet rijden. Soms is het extra steil, meer dan 12%, dan rijd ik ook op het kleinste verzet, maar moet ik zo nu en dan stoppen, om weer op adem te komen. Mijn benen willen wel, maar, zoals wel vaker, raken de longen overbelast. Twintig seconden rust en het gaat weer.

Bij de eerste afdaling, net over de top, merk ik een onbalans in het achterwiel. Na controle blijkt dat de achterband niet goed meer is. De reflectieband laat los en er zijn allerlei scheuren in de band zelf. Hier en daar bulkt de band wat uit. Het rare is dat het alleen aan de rechterkant is. Rijd ik met een te slappe band? Is de band ergens in de verknelling geweest, in de parkeergarage van Bologna, of eerder al, in het vliegtuig? Omdat de fiets zwiebert boven de 25 kilometer per uur, besluit ik rustig af te dalen. En ik wil ook zo ver mogelijk komen vandaag, voor alle zekerheid.

Ik heb een goede aankomst in San Piero. Als ik het echt kleine stadje binnenrijd zie ik meteen een paar tafeltjes met stoelen onder een zonnescherm. Bingo, denk ik. Niks smaakt zo lekker als een koud drankje na een zware tocht.

Bologna – San Piero a Sieve
Started: 3 okt. 2016 09:00:36
Distance: 86,23 km
Ascent: 1880
Descent: 1765


Passo de Raticosa, het hoogste punt van deze dag


De weg, het is gelukkig een rustige route


Stuwmeer in de Apennijnen

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.